Göksu beni sabah aradığında “sancılarım 4-6 dakikada bir” deyince fırladım çıktım evden. Yolum uzak, pazar günü nasıl ulaşırım bilemem diyerek. Gittiğimde biraz erken olduğunu fark etmiş olsak da hoş sohbet annesi ve Ahmet Altan Kılıç Yarası eşliğinde doğum sürecini bekledik.
Doğumlarda hep çok güzel şeyler öğreniyorum büyüklerden. Bu sefer ki cümleyi yazacağım dedim yazıyorum : “susmak çok büyük kazançtır: kendin için”
Çok haklıydınız sevgili en yeni anneanne.
Aynalara bakmayı pek sevmem ya da belki eskiden severdim, eskiden fotoğrafımın çekilmesini de severdim şimdiler de pek rahat değilim bu konuda. Ancak her doğuma girişimde mutlaka yaptığım bir şey var: Son halimle aynada kendimi görüntülemek.
Neden doğum fotoğrafları çekmekten keyif alıyorum ?
Öncelikle her seferinde oğlumun ilk sesini duyuyorum ..
Sonra ise doktorculuk oynamak hoşuma gidiyor. Fazla dizi seyretmekten mi yoksa bu meslek aslında “eskiden” çok yapmak istediğim bir meslekti o yüzden mi bilmiyorum ama hastane üniformalarını çok seviyorum, içinde olmayı da :=) böyle bir durum işte..
