Tarih 27 Şubat 2012, günlerden Pazartesi .. Ve ben bugün çalıştığım şirketten doğum iznine ayrılıyorum.Aslında zor bir hamilelik geçirmeme rağmen doğuma kadar hep çalışmak istediğimi söylüyordum,bebeğimle daha fazla vakit geçirebilmek için ama artık yasal olarak izine ayrılmak  zorundayım.. Sabahtan beri bir koşturma içerisindeyim.İlk olarak eşimle hastaneye gidip raporumu kapattırmam gerekiyordu.Hatta...

Sevdim seni ben bugün çok ! Hoşgeldin Ceylan Aslı yazmıştım 4 Ekim günü bu fotoğrafın altına. Şimdi bu minik kuzumun annesinden gelen satırları yazacağım.. ben ne desem olmayacak.. bazen kalpler karşılıklı aynı ritimle çarpar; çarpmış işte.. Mazlumsun..doğduğun gün anladım..narin, minik, buğday.. benimsin..kız anasıyım ben artık..erkek anasına ilaveten..farkı yoktur diyorum, var...

Nihal’in hikayesini siz okumadan bir iki kelime de ben paylaşayım diyorum. Nihal ‘in doğum yapacağı hastane İstanbul’da olsa da bana oldukça uzaktı ama tüm engellere rağmen o kadar uğraşı vermişti ki “uzak gelemem” demek olmazdı. Ben de o gün onları yalnız bırakmadım: iyi ki de bırakmadım. Tanıdığım en süslü annelerden...

Odadan içeri girdiğim karşımda inanılmaz zarif bir anne adayı vardı: Selen.. Sakin görünümlü ama oldukça heyecanlı.. hangimiz heyecanlanmadık ki yavrumuzu kucağımıza alacakken .. Kalabalık aileleri seviyorum.. Selen’in ailesi de kalabalık ve eğlenceli bir aile.. hızlıca ısındık birbirimize.. Doğumdan sonra çekimi tamamlamakiçin evlerine gittim, küçük bir parti vardı 🙂  Çok keyifliydi.....

Bir hamile gördüğümde daha doğrusu tanıdık çevremde gördüğümde genelde doğum fotoğrafı çektiğimden bahsedemiyorum. Bu benimle ilgili bir durum tabii ki. Doğum fotoğrafları tamamen kişiye özel ve hatta çok özel anların paylaşıldığı bir tercih ve isterim ki herkes kendini rahat hissedebileceği biri ile bu anları paylaşsın. O yüzden pek bir şey...